Bedreigingen in de toekomst lijden tot veel stress in het dagelijks leven. Voorkom deze stress door je lichaam te reguleren.
Uit groot onderzoek uit 2015 van de FNV blijkt dat werknemers in alle bedrijfstakken op dit moment meer gestrest zijn, dan tijdens de crisis. Een kwart van hen kan de rekeningen niet meer betalen. Een op de drie maakt zich zorgen over zijn pensioen. 40% van hen vreest voor zijn baan. Bovendien blijkt 60% van de werknemers met een vaste baan regelmatig onder hoge tijdsdruk te werken. Je werk goed doen, wordt een steeds groter probleem.
Bedreigingen in de toekomst, zoals schuld en pensioentekort, waren de mens evolutionair onbekend. Bij hen ging het om directe bedreigingen, zoals een roofdier of hongersnood. Zij konden daar lichamelijk direct op anticiperen om deze bedreigingen het hoofd te bieden. Zij klommen zo snel mogelijk in de eerste de beste boom om aan het roofdier te ontsnappen. Bij hongersnood konden zij dagen verder trekken tot zij op een plaats kwamen waar nieuw voedsel aanwezig was. Ze konden zelfs hun eigen melkzuur (afbraakproduct tijdens spierarbeid) als brandstof gebruiken om het nog langer vol te kunnen houden. Evolutionair vonden de bedreigingen dus in het hier en nu plaats en was er een direct verband met beweging. De oplossing voor de bedreiging was BEWEGING.
Bedreigingen in de toekomst zijn, net als bedreigingen in het hier en nu, stressfactoren voor ons lichaam. Dit reageert hierop met een sympaticusreactie. De sympaticus is een onderdeel van ons autonome zenuwstelsel dat geactiveerd wordt in stress situaties. Als deze geactiveerd wordt, dan ontstaan er allerlei reacties in het lichaam. De hartslag en bloeddruk gaan omhoog, de lever mag niet meer helpen bij de spijsvertering maar moet energie gaan produceren, de ademfrequentie wordt verhoogd, de darmbarrières worden tijdelijk verhoogd doorlaatbaar (hyperpermeabel) om meer glucose, water en natrium in het lichaam op te kunnen nemen, er wordt noradrenaline en adrenaline geproduceerd. Al deze reacties van ons lichaam hebben tot doel om te kunnen vechten of vluchten (vecht-vlucht-reactie). De beweging zelf zorgt er uiteindelijk weer voor dat de sympaticus tot rust wordt gebracht.
Bedreigingen in de toekomst lokken ons niet uit om in beweging te komen. Het is iets wat in ons hoofd gebeurt en bewegen is nergens voor nodig. Hierdoor wordt het moeilijk om de sympaticus weer tot rust te brengen. Integendeel: de sympaticus raakt “winded up”. Het gevolg is dat we niet meer kunnen stoppen met denken, dat we ons onrustig voelen, moeilijker kunnen slapen, onze spijsvertering niet meer goed gaat etc. Ik hoor mensen soms ook weleens zeggen: “ik ga maar door, terwijl ik bekaf ben”.
Er zijn allerlei manieren om de sympaticus weer tot rust te brengen: bepaalde vormen van beweging, mindfullness, yoga, inzicht in de werking van ons lichaam, stressmanagement, rustige klassieke muziek, kruiden, vitamines en mineralen etc. Meestal werkt een combinatie van verschillende interventies het beste. Het grappige is dat als de sympaticus eenmaal weer down gereguleerd is, je weer even helemaal in het hier en nu kunt zijn. Net als de gazelle die weer rustig aan het grazen is, terwijl hij 5 minuten geleden moest rennen voor zijn leven om aan de tijger te kunnen ontsnappen.