Orthomoleculaire geneeskunde – Beweging

Beweging blijkt naast voeding en leefstijl een enorm grote invloed op onze gezondheid te hebben. Als je op bepaalde manieren beweegt, dan worden er in het lichaam allerlei neurotransmitters en hormonen geproduceerd die het lichaam sterker en gezonder maken.

Andere vormen van beweging kunnen juist ziekmakend zijn. Intensiteit, duur, variatie en frequentie van de bewegingsvorm zijn daarbij van doorslaggevende betekenis. Ook de omstandigheden waaronder bewogen wordt, spelen een belangrijke rol.

Afhankelijk van de werkingsmechanismen die je in het lichaam wilt herstellen of reguleren, kunnen als therapie verschillende vormen van beweging functioneel ingezet worden.

Een voorbeeld van een bewegingsvorm is anaerobe training met piekbelasting. Hierdoor kan de glycogeenvoorraad in de spieren leeg gemaakt worden, kunnen de stressassen tot rust komen en kunnen de spieren een prikkel krijgen om zichzelf te onderhouden of zelfs te groeien.

Bij omstandigheden kun je denken aan b.v. motivatie, mannelijk of vrouwelijk brein, nuchter bewegen of bewegen na het eten, binnen of buiten bewegen, in de zon of in de duisternis bewegen, in de stad of in de natuur bewegen, bewegen met daarna veel of weinig hersteltijd en bewegen in een groep of alleen. Al deze omstandigheden hebben een ander effect op het menselijke lichaam en de mechanismen die daarin werkzaam zijn.

Tot zo’n 70 jaar geleden ging bewegen nog vanzelf. Een groot deel van de bevolking werkte toen in de landbouw en basisindustrie. Ook waren er nog nauwelijks gemotoriseerde hulpmiddelen en transport. Tegenwoordig moeten we bewust kiezen om te bewegen. Er is n.l. geen noodzaak meer toe. Er is een koelkast vol met voedsel dat we met de auto bij de supermarkt om de hoek kunnen halen. Veel mensen hebben een zittende baan waar ze met hun auto naartoe rijden en zetten ’s avonds vanaf hun leefbank de t.v. op een andere zender door op afstand wat knopjes in te drukken. In de wetenschappelijke literatuur over gezondheid en ziekte wordt dit een “sedentary lifestyle” genoemd.

Bewust kiezen voor bewegen is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Velen van ons hebben last van een non permissive brain disorder, dat voortkomt uit diverse verstoorde werkingsmechanismen. Hierdoor vertellen de hersenen ons om juist niet meer te bewegen. Bewegen is een bedreiging geworden voor de energievoorziening van onze hersenen. Geen beweging betekent echter afname van de hoeveelheid spiermassa, terwijl deze juist mede bepaalt hoe gezond we zijn en hoe flexibel we om kunnen gaan met veranderende omstandigheden. Ook wordt mede door de hoeveelheid spiermassa bepaald hoe snel we verzuren. Geen beweging betekent daarnaast ook afname van hoeveelheid energie, omdat we alleen in onze spieren het energierijke vet kunnen omzetten. Zo komen we in een vicieuze cirkel terecht, die hersteld zal moeten worden om weer gezond te kunnen functioneren.

Veel mensen kunnen wel een steuntje in de rug gebruiken om motivatie voor beweging te vinden. Een orthomoleculair therapeut ondersteunt je als eerste bij het herstel van je hoeveelheid energie waar je de beschikking over hebt. De hersenen moeten eerst ervaren dat er voldoende energie aanwezig is, voordat zij zullen toestaan om te gaan bewegen. Onderdelen van de “energie verbeter therapie” zijn in eerste instantie: voedingsstoffen gebruiken die het lichaam ondersteunen bij de productie van energie, het tot rust brengen van de stressassen en het uitzetten van het immuunsysteem. Zodra de hoeveelheid energie verbeterd is, kan iemand stap voor stap zijn spieren weer gaan gebruiken. Dat moet in het begin vaak spelenderwijs en rustig aan gebeuren, omdat spieren door onderbelasting vaak blessure gevoelig zijn. “If you don’t use it, you loose it”. Langzaam maar zeker neemt de spiermassa toe en kan er weer vet verbrand worden. Daarmee neemt door beweging de hoeveelheid energie opnieuw toe.

Soms komt het ook voor dat mensen teveel of te intensief bewegen. Dan wordt er door een orthomoleculair therapeut meer aandacht besteed aan optimalisering van de voeding, volgen van wetten op het gebied van bioritme en verlengen van de hersteltijd. Soms is er sprake van een stoornis in het zoek- en vindproces. Mensen komen vanuit evolutionair oogpunt alleen in beweging als ze honger hebben of zich bedreigd voelen. Ze komen in beweging om hun behoeften te bevredigen. Als je niet weet wat je zoekt of telkens in je leven het verkeerde vindt, dan blijf je maar in beweging omdat je behoeften niet bevredigd worden. Als er een stoornis binnen het zoek- en vindproces aanwezig is, is het een verrijking om die met ondersteuning van een orthomoleculair therapeut nader te onderzoeken.